بررسی آنتاگونیست در چند اثر ادبیات داستانی کهن فارسی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 مدرّس دانشگاه آزاد اسلامی اراک

2 مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک

3 کارشناس‌ارشد زبان و ادبیّات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی اراک

چکیده

در این پژوهش، تلاش گردیده است تا سه اثر داستانی از متون کهن فارسی با نام‌های «برزونامه» «داستان رابعه» و «حسنک وزیر» از لحاظ نوع شخصیّت «آنتاگونیست» و جایگاه آن‌ها مورد بررسی قرار گیرد. بدین منظور پس از بررسی واژه‌های آنتاگونیست، پروتاگونیست و مفاهیم مرتبط در این حوزه به بررسی آنتاگونیست‌ها (ضدّ قهرمان) در سه داستان مذکور پرداخته و کنش و واکنش‌های ضدّ قهرمان را در پیشبرد داستان بررسی کرده‌ایم. از آنجا که هیچ پروتاگونیستی، چه عادی و چه ضدّ قهرمان، در خلأ و تنهایی، بدون ارتباط با افراد و دنیای اطرافش دریافتنی نیست؛ رویارویی شخصیّت‎های اصلی با دنیای اطراف و مخالفین‌شان (آنتاگونیست) این است که به گسترش و ادامه وقایع و درگیری‎ها تا مراحل نهایی نمایشنامه و داستان شکل می‎دهد و توجّه خواننده را به خود معطوف می‎دارد. همین رویارویی‎ شخصیّت‎های متضاد است که به خواننده امکان شناخت بهتری از آن‌ها در طول داستان می‎دهد، عدم وجود تقابل آنتاگونیست و پروتاگونیست به این منجر می‌شود که پروتاگونیست به عنوان قهرمان قابل درک نباشد و شکل کامل به خود نگیرد.
 
 

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Antagonistic study of Several Works of Ancient, Persian Literature

نویسندگان [English]

  • leila javaheri 1
  • Samira Karimpoor 2
  • leyla karimpoor 3
1 Faculty member Azad university
2 coach Islamic Azad University of Arak
3 Master of Persian literature Azad University of Arak
چکیده [English]

In this research, three fictional works of ancient Persian texts , Baznameh, Rabaie's Story and Hassanak Vazir have been attempted in terms of the type of "antagonist" personality and their status. Since there is no protagonist, both ordinary and anti-hero, in void and loneliness, without contact with people and the world around him; the confrontation of the main characters with the world around them and their opponents (antagonists) is to expand and continue the events and the clashes form the final stages of play and story and it draws the attention of the reader. This is the confrontational character that gives the reader the possibility of better understanding of them throughout the story. The absence of antagonists and anti-histologists can not be understood as a champion and can not be fully understood. In this regard, we examine the antagonists (antiheroes) of the antagonists, the antagonists, and the related protagonists in the three stories which were mentioned above. We have reviewed the anti-heroic reactions in the past.
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Antagonists
  • Protagonists
  • Ancient Literature
  • Fictional Literature
اشرف‌زاده، رضا (1383)، حکایت رابعه، تهران: اساطیر.
اگری، لاجوس (1392)، فنّ نمایشنامه‌نویسی، ترجمة مهدی فروغ، تهران: نگاه.
بیهقی، محمد بن حسین (1373)، تاریخ بیهقی، به کوشش خلیل خطیب رهبر، تهران: مهتاب.
خانلری، زهرا (1369)، شاهکارهای ادبیّات فارسی، تهران: سپهر.
عطار نیشابوری، فریدالدین (1940)، الهی نامه، تصحیح هلموت ریتر، استانبول: مطبعة معارف.
فلوبر، گوستاو (1362)، مادام بُواری، ترجمة رضا عقیلی و محمد قاضی، تهران: نیل.
قادری، نصرالله (1386)، آناتومی ساختار درام، تهران: نیستان.
کریم‌پور، لیلا (1395)، بررسیقهرمان و ضدّ قهرمان در چهار اثر داستانی دهه‌های هفتاد و هشتاد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک.
مک‌کی، رابرت (1394)، داستان سبک و ساختار،تهران،تهران: هرمس.
مکی، ابراهیم (1388)، شناخت عوامل نمایش، تهران: سروش.
نحوی، اکبر (1387)، برزونامه، تهران: مرکز پژوهشی میراث مکتوب.
یوسفی، هادی (1386)، ضدّ قهرمان در شاهنامه و منظومه‌های پهلوانی ایران، تهران: نشر پژوهش گویا.
References
Baldick, Chris (2001), The Concise Oxford Dictionary of Literary Terms. Oxford University Press, N.Y.
McKee, Robert (1999), Story: Substance, Structure, Style, and the Principles of Screenwriting. Methuen, London.
Vogler, Christopher (1999), The Writer’s Journey: Mythic Structure for Storytellers and Screenwriters. Pan Books, MacMillan Publishers Ltd, London.