مؤلّفه‌های پست‌مدرن مجموعۀ داستانی یوزپلنگانی که با من دویده‌اند بیژن نجدی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه ربان و ادبیات فارسی، دانشگاه زابل

2 کارشناس‌ارشد زبان و ادبیّات فارسی، دانشگاه الزهراء، تهران

چکیده

در این پژوهش به بررسی ویژگی‌های پسامدرنیستی در مجموعۀ داستانی یوزپلنگانی که با من دویده‌اند بیژن نجدی پرداخته شده است. مقالۀ حاضر که خوانشی نقّادانه از مجموعۀ یوزپلنگانی که با من دویده‌اند بیژن نجدی است، ویژگی‌های پسامدرنیستی برخی از داستان‌های این مجموعه را در پرتو نظریّه‌های منتقدانی همچون پاتریشیا وو، بری لوئیس، دیوید لاج و لیندا هاچن نشان می‌دهد. آنچه خوانش پسامدرنیستی این داستان‌ها را برمی‌انگیزد، مشاهدۀ بعضی از تمهیدات پسامدرنیستی در تعدادی از داستان‌های این مجموعه است که آن‌ها را هم‌سو با آثار پست‌مدرن قرار می‌دهد. مجموعۀ داستانی یوزپلنگانی که با من دویده‌اند، دارای ده داستان است که در این میان، تنها در شش داستان «استخری پر از کابوس»، «روز اسب‌ریزی»، «شب سهراب‌کشان»، «چشم‌های دکمه‌ای من»، «مرا بفرستید به تونل» و «گیاهی در قرنطینه» برخی از مؤلّفه‌های پست‌مدرن همچون: عدم قطعیّت، تناقض، تغییر زاویۀ دید، شکست خط روایت و زمان داستان، فراداستان تاریخ‌نگارانه و ادغام خیال و واقعیّت دیده می‌شود. در نهایت می‌توان گفت، نجدی در تدوین این شش داستان از مجموعۀ یوزپلنگانی که با من دویده‌اند، از مشخّصه‌های مدرن و پست‌مدرن در کنار یکدیگر بهره برده، نمی‌توان این شش داستان را صرفاً مدرن یا پست‌مدرن خواند.
 

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Postmodern Features in the Collection Stories of Bizhan Najdi's The Leopards Who Have Run with Me

نویسندگان [English]

  • Ali Reza Mahmoodi 1
  • susan pasanin 2
1 University professor of zabol
چکیده [English]

This study has examined the characteristics of the postmodern in collection of stories of The Leopards Who Have Run With Me by Bizhan Najdi. This article is a critical reading of this collection of stories. It is based on postmodern theories of Patricia Waugh, Barry Lewis, David lodge and Linda Hutcheon. Due to some features of the postmodernism in this collection of stories, we may call it post-modern story. The Leopards Who Have Run With Me contains ten stories. Among these stories, only six of them like The Pool Full of Nightmares, My Button Eyes, Send Me to The Tunnel, The Isolated Plants… have postmodernism features like uncertainty, incoherence, change perspective, irregular narrative, meta-fiction, the combination of imagination and reality. Finally, it seems that, these stories have both of the modern and post-modern features. So they cannot be simply regarded as modern or postmodern story.
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Bizhan Najdi
  • The Leopards Who Have Run With Me
  • Story
  • The Eelements of Postmodern
برمن، مارشال (1379)،پست‌مدرنیسم، ترجمۀ حسین‌علی نوذری، تهران: نقش‌جهان.
پارسا، احمد و ناصر محبی (1393)، «درآمدی بر تمهیدات فراداستانی نجدی»، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، سال چهارم، شمارۀ اوّل، صص 37-50.
پاینده، حسین (1387)، «خلاّقیّت پسامدرن در آزاده خانم و نویسنده‎اش؛ معکوس‎کردن رابطه‎ها»، روزنامۀاعتماد، ضمیمۀ شمارۀ 1866، صص 14-15.
--------- (1390)، داستان کوتاه در ایران (داستان‌های پسامدرن)، تهران: نیلوفر.
--------- (1385)،نقد ادبی و دموکراسی؛ جستارهایی در نظریّه و نقد ادبی جدید، تهران: نیلوفر.
تدینی، منصوره (1387)، «تولّد دوبارة یک فراداستان»،نقد ادبی، دورۀ 1، شمارۀ 2، صص 63-82.
تسلیمی، علی (1383)، «کاربست رویکرد پسامدرن در داستان»، فصلنامۀ پژوهشهای ادبی، شمارۀ 6، صص 33-44.
حجاری، لیلا و پروین قاسمی (1390)، «نگاهی به ویژگی‎های پسامدرنیستی داستان ناتمام A+B اثر بیژن نجدی»،بوستان ادب، سال 3، شماره 1، شیراز، صص 99-124.
خلیلی، احمد (1393)، «بررسی شعر پست‌مدرن فارسی»، بهار ادب، سال هفتم، شمارۀ دوّم، شمارۀ پیاپی 24، صص 1-16.
عابدی، کامیار (1381)، «خرقۀ گیاهانۀ بیژن نجدی»، ماهنامۀ جهان کتاب، شماره 11، صص 44-46.
عبداللهیان، حمید (1385)، «عوامل شاعرانگی در داستان‌های بیژن نجدی»،فصلنامۀ علمی - پژوهشی علوم انسانی دانشگاه الزهراء، دورۀ 15، شمارۀ 56 و 57، صص 115-128.
کادن، جی. ای (1380)، فرهنگ ادبیّات و نقد، ترجمۀ کاظم فیروزمند، تهران: شادگان.
کانر، استیون (1391)، پست‌مدرنیسم، ترجمۀ شاپور جورکش، تهران: زاوش.
کولایی، مهدی و غلامحسین ملاّزاده (1392)، «بررسی و تحلیل رمان هیس با توجّه به مؤلّفه‌های وجودشناسانة
پست‌مدرن»، فصلنامۀ پژوهش زبان و ادبیّات فارسی، شمارۀ 29، صص 201-226.
گلشیری، سیاوش (1389)، «پست‌مدرن در ادبیّات معاصر ایران؛ مؤلّفه‌های پست‌مدرن در آثار هوشنگ گلشیری»، پژوهشنامۀ ادب حماسی، دورۀ 6، شمارۀ 10، صص 242-278.
لاج، دیوید (1386)، رمانپسامدرنیستی: نظریّه‌های رمان، ترجمۀ حسین پاینده، تهران: نیلوفر.
لوئیس، بری (1383)، پسامدرنیسم و ادبیّات، ترجمۀ حسین پاینده، تهران: روزنگار.
مالپس، سایمون (1387)، پست‌مدرن، ترجمۀ حسین صبوری، تبریز: دانشگاه تبریز.
محمّدی، ابراهیم و مریم افشار (1392)، «خوانش پسامدرنیستی اسطوره در مرگ یزدگرد»، نشریة هنرهای زیبا، دورۀ 18. شماره 1، صص 69-77.
مک‎هیل، برایان (1392)، داستان پسامدرنیستی، ترجمۀ علی معصومی، تهران: ققنوس.
-----------؛ لیندا هاچن و پتریشا وو (1393)، مدرنیسم و پسامدرنیسم در رمان، ترجمۀ حسین پاینده، تهران: نیلوفر.
میرعابدینی، حسن (1386)، صدسال داستان‌نویسی ایران، تهران: چشمه.
نجدی، بیژن (1385)، خواهران این تابستان، تهران: مرکز.
-------- (1380)، داستان‌های ناتمام، تهران: مرکز.
-------- (1379)، دوباره از همان خیابان‌ها، تهران: مرکز.
-------- (1373)، یوزپلنگانی که با من دویده‌اند، تهران: مرکز.
وارد، گلن (1389)، پست‌مدرنیسم، ترجمۀ قادر فخر رنجبری و ابوذر کرمی، تهران: ماهی.
یزدانجو، پیام (1381)، بهسوی پسامدرن؛ پساساختارگرایی در مطالعات ادبی، تهران: مرکز.
References
Hutcheon, Linda (1995), The Politics of Postmodernism, Londonoutledge.
Waugh, Patricia (1984), Metafiction, London: Routledge.