A Study of the Evolution of Alexander's Personality from Developing Country to the Prophet in Nezami’s Sharafnameh

Document Type : Original Article

Authors

1 PhD student of Persian Language and literature, Department of Persian Language and literature, Sabzevar Branch, Islamic Azad University, Sabzevar, Iran

2 Assistant Professor of Persian Language and literature, Department of Persian Language and literature, Sabzevar Branch, Islamic Azad University, Sabzevar, Iran

Abstract

Alexander the Great has been one of the most influential figures in the history and civilization of mankind. Apart from the historical texts that spoke about the life and personality of Alexander, in a few works, as a poem or prose, Alexander's story has been considered very much. The fictional collections of Nezami have the considerable prominence in the presence of strong and enduring characters. In this research, an attempt has been made to examine and to analyze Alexander's figure as the main character of the story in Sharafnameh and the ways of characterizing of Nezami and how Alexander evolves. The purpose of this research is to investigate the ways of characterization in Sharafnameh poem. For this purpose, the story of Alexander, who is the main character of Sharafnameh will be discussed. The research findings show that, unlike many classical storytellers, Nezami has benefited from the indirect methods more than the direct ones, and the methods used in his work are progressing and they have shown the most complete pattern of characterization in Sharafnemeh.
 

Keywords


آلوت، میریام (1368)، رمان به روایت رمانس، ترجمة علی‌محمّد حق‌شناس، چاپ اوّل، تهران: مرکز.
احمدنژاد، کامل (1369)، تحلیل آثار نظامی، تهران: علمی.
اخوّت، احمد (1371)، دستور زبان داستان، تهران: فردا.
اسکولز، رابرت (1379)، درآمدی بر ساختارگرایی در ادبیات، ترجمة فرزانه طاهری، چاپ اوّل، تهران: آگاه.
اومستد، آلبرت تن آیک (1393)، تاریخ شاهنشاهی هخامنشی، چاپ نهم، تهران: امیرکبیر.
براهنی، رضا (1362)، قصّه‌نویسی، تهران: نو.
بیشاب، لئونارد (1374)، درس‌هایی دربارة داستان‌نویسی، چاپ اوّل، تهران: زلال.
بویس، مری (1375)، تاریخ کیش زرتشت، ترجمۀ همایون صنعتی‌زاده، تهران: توس.
بیگدلی، غلامحسین (1369)، حوزۀ اسکندر در شاهنامة فردوسی و اسکندرنامة نظامی، تهران: آفرینش.
ثروت، منصور (1381)، یادگار گنبد دوّار، تهران: امیرکبیر.
حسام­پور، سعید (1389)، «سیمای اسکندر در آیینه‌های موجدار»، متن شناسی ادب فارسی، دورۀ 2، شمارۀ 2، صص 82-61.
حمیدیان، سعید (1369)، آرمان‌شهر زیبایی: گفتارهایی در شیوة نظامی، تهران: قطره.
دورانت، ویل (1370)، تاریخ تمدن، گروه مترجمان، تهران، آموزش انقلاب اسلامی.
ریمون-کنان، شلومیت (1387) روایت داستانی: بوطیقای معاصر، ترجمۀ ابوالفضل حری، تهران: نیلوفر.
زرّین‌کوب، عبدالحسین (1372)، پیر گنجه در جستجوی ناکجاآباد، تهران: سخن.
صالحی­نیا، مریم، محمّدجواد مهری و اسماء حسینی مقدّم (1393)، «بررسی شیوه‌های شخصیّت‌پردازی نظامی گنجوی با تکیه بر سه شخصیّت خسرو، بهرام و اسکندر»، جستارهای ادبی، شمارۀ 185، صص 146-119.
صفوی، سیدحسن (1364)، اسکندر و ادبیات ایران، تهران: امیرکبیر.
عبداللهیان، حمید (1381)، شخصیّت و شخصیّت‌پردازی در داستان معاصر، تهران: آن.
کهدویی، محمّدکاظم و ناهید نصرآزادیانی (1382)، «نگاهی به اسکندرنامۀ منظوم و منثور». زبان و ادبیات فارسی دانشگاه سیستان و بلوچستان، سال اوّل، شمارۀ 1، صص 146-133.
کیانفر،آیدا و حمیدرضا صارمی (1398)، «آرمان‌شهر ایرانی - اسلامی از منظر نظامی گنجوی»، نظریه‌های اجتماعی متفکّران مسلمان، دورۀ 9، شمارۀ 1، صص 166-131.
گریمبرک، کارل (1369)، تاریخ بزرگ جهان ، ترجمه اسماعیل دولتشاهی ، جلد اول ، تهران: یزدان. 
میرصادقی، جمال (1388)، عناصر داستان، چاپ ششم، تهران: سخن.
نظامی گنجه‌ای (1386)، شرفنامه، تصحیح: بهروز ثروتیان، تهران: امیرکبیر.
ویلکن، اولریش (1376)، اسکندر مقدونی. ترجمة حسن افشار، تهران: مرکز.
----------- (1387)، اقبال‌نامه، تصحیح: بهروز ثروتیان، تهران: امیرکبیر.
یونسی، ابراهیم (1369)، هنر داستان‌نویسی، چاپ اوّل، تهران: نگاه.
Reference
Shlomith Rimmon-Kenan, (2005), Narrative Fiction; Contemporary Poetic, Publisher: Routledge.